Tegese golek banyu sangune pikulan banyu, golek geni
nggawa damar. Unen-unen iki ngemu pitutur kang adiluhung, yaiku manungsa kudu
nduweni sangu kang cukup lan cocog karo apa kang dadi sedyane. Yen antarane sangu
lan sing diarah cengkah, mesthi bakal angel kelakone.
Mangkane unen-unen iki yen ditrapake ing kahanan
(kasunyatan) contone mangkene. Wong golek sedulur, sangune kudu ngerti carane
mbangun paseduluran sing becik. Wong golek pegaweyan (nglamar pegaweyan), kudu
sangu ketrampilan lan gelem netepi tatanan sing wis digarisake dening wong sing
bakal menehi pegaweyan tumrap dheweke mau.
Cekak cukupe, golek kebecikan iku sangune uga
kabecikan. Ora bakal kelakon menawa golek kabecikan sangune watak drengki srei,
adigang-adigung-adiguna, utawa mburu menange dhewe. Yen sangun kaya ngono,
entuke cetha yen dudu kabecikan, nanging tukar padu memungsuhan.
Golek Banyu Apikulan Warih, Golek Geni Adedamar
Artinya mencari air berbekal pikulan air, mencari api
berbekal pelita. Peribahasa ini mengandung masihat yang sangat mulia, yakni
manusia harus memiliki bekal yang cukup dan sesuai dengan apa yang dicita-citakan. Apabila tidak sebanding
antara bekal dengan cita-citanya, tentu cita-cita itu akan sulit terwujud.
Makna peribahasa ini jika diterapkan dalam realitas
kehidupan misalnya begini. Untuk mencari teman atau saudara, bekalnya harus
mengetahui bagaimana cara membangun persaudaraan yang baik. Orang melamar
pekerjaan harus berbekal keterampilan dan kesediaan untuk memenuhi peraturan
yang ditetapkan oleh orang yang akan memberi pekerjaan kepada yang
bersangkutan.
Singkat kata, mencari kebaikan harus berbekal kebaikan.
Kebaikan tidak mungkin didapat jika berbekal watak dengki, adigang adigung
adiguna, serta ingin menang sendiri. Jika bekalnya hanya sifat-sifat demikian,
yang ditemukan tentu saja bukan kebaikan, tetapi cekcok dan permusuhan.
Mantap,,,
ReplyDeleteRirin ayu firnandan
ReplyDelete